FAALİYET ZAMANI

Kış vakti küçük çocuklar eve kapanıyor genelde.Uraz'da geçen yılı evde geçirdi .Bu süreyi Urazla yaşına uygun faaliyetler yaparak ve yenilerini araştırarak geçirmiştim.Bu sene kreşe gidiyor olması nedeniyle daha az araştırma yaptığımı farkettim ama yapılan faaliyetler son zamanlarda uyduruk gelince neler yapıyor zamane çocukları diyerek bir kaç blog / site gezdim.Çok güzel blog/siteler buldum bunlardan birisi işte www.redtedart.com  merak eden anne/babaların beğenisine sunuyorum.Şimdiden br kaç faaliyet notu aldım bile.

Hasta çocukla tatil güncesi:2.gün

Uraz sabaha kadar uyudu mu, yok artık daha neler.....

4gün boyunca neredeyse bir kaç saat uyuyabilen Uraz o yorgunluğun üstüne birde 6 saatlik yol gelince artık bayıldı...Sabah aç olarak uyandı "anne bana mama ver"sesleri çınladı kulağımda uyku arasında kaptığım gibi Uraz'ı doğru anneannenin emin ellerine bırakıverdim .Teyzede kahvaltı operasyonuna dahil olunca döndüm sıcak yatağıma geri dinlenmiş, uykusunu almış anne sağlıklı annedir :))) sadece karnı tok sırtı pek olan bebekler midir sanırsınız??? Geç uyanmış, dizilerini izlemiş , çay keyfini eksiksiz yapmış , bölünmeden telefon görüşmelerini tamamlayabilmiş anne babalardan daha mutlusu var mıdır yeryüzünde.Peki bu nezamanlarda olur başka bir annenin yanında ya da hiçbir zaman.Tatilin yolu bir annenin kapısına çıkıyorsa hastalıktan korkulmazmış , bunu anladım ve Allah bütün anneleri korusun...

Bu gün Uraz iyice dinlendi iştahında da artış var yarın güzel bir güne uyanalım , bayrama az kaldı.

Hasta çocukla tatil güncesi 1.gün

"Hasta çocukla yola çıkılır mı ? " dedim kendime ...

bizim oralarda geceler  yorgun ve uykusuz gündüzler yogun ve yorgun geçerken günler bayram tatilini getirdi kuyruğunda...Ankara'lı olmayanlar için Ankara'da bayram çok özel olmadığından vakit İzmir vaktidir dedik , dedik ama kuzunun 4gündür de ateşi var ve antibiyotiğe başladı.huysuz,iştahsız  ama neşeli oyun oynuyor sürekli istekleri oluyor dışarı çıkmayı istiyor, Anneanneye gidelim mi "deyince güller açıyor yüzünde."hastasın evde oturacağız 9 gün "demek ...diyemedik ne ona,ne kendimize.Ve attık kendimizi yola. Kararımızın neticesini 9 günün sonunda göreceğiz.

Anneanneyi , dayıyı ve teyzeyi gören Uraz neşeden dört köşe .Kalabalıkla akşam yemeği yedi mi evetttt yedi :)))

Not: anneanneye geldik sitenin içinde bir kınagecesi çalgılı çengili çalan şarkı "Ankara'nın yolları" 5.ye dinliyoruz

Uraz,bak !!!!

Takdım son zamanlarda Uraz'a sürekli soru soruyorum yada Uraz'a yeni birşeyler gösteriyorum.Biliyorum birşeyleri merak ediyor , aklında fikirler uçuşuyor merakla bakıyor ama ne diyeceğini,nasıl diyeceğini bilemiyor.Ben de sürekli soru soruyorum ona ,biraz bekliyorum sonra yanıtlıyorum. Gördüğüm herşeyi ona gösteriyorum ;"Uraz bak..." la başlayan cümlelerimiz yerini "anne bak ..." la değiştirmeye başladı.
"Anne bak kıkımızı ıkık , aaba duuudu"...
"anne bak , otobüüüü ,anneneee otobüye bidiii ,gittii"

"aa o da ne !!! ooo anne bak ooo motobitite (yanımızdan gürültülü geçen motorsiklete ithafen)

Uraz zor büyüdü gözümde , aldığı her bir gramı saydık hep , yaş grubunu bir adım geriden izledi.Stresli geçen 18 ay sonunda ben takibi yavaşlatmaya ,kendi içimde sakinlemeye başladım .Her nefes alışı bana bayramdır , dedim ve izledim ...Sonra bir şey oldu Uraz depar atmaya başladı.Şimdi normal seyrinde ilerliyor.Biliyorum ki etine dolgun bir çocuk olmayacak o halde çok soru soran bir çocuk olsun.Biliyorum ki öyle çok acıkıpta yemeklere saldırmayacak o halde öğrenmeye aç gezsin.

Zaman çok hızlı geçiyormuş meğer,şimdi anladım.o hiç geçmeyen 18 ayım için elimden bir şey gelmez .Önüme bakıyorum şimdi yeni ne söyleyebilirim, ne gösterebilirim oğluma ."Uraz bak, anne büyüdüüüü""

Kreş diyalogları

Anne:Uraz , Kreşte kaçtane arkadaşın var ?
Uraz: üç dö bee dedi dodu ooonnnn
Anne: adları ne ?
Uraz: aaardaaa
Anne: başkaaaa
Uraz:aaaardaaa
Anne:tamam Arda var peki başka kim var?
Uraz:ben varım
Anne o dk.dan beri düşüncelidir :))) "ben varım"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Anne: Uraz, Kreşte neler yapıyorsunuz
Uraz: ben mama yaptım
Anne: başkaaaaa
Uraz: top yıkadımmmm
Anne :başkaaaa başkaaa
Uraz :böle böle yaptım(ellerini havada sallar)
Anne: o nasıl bi'şeymiş öyle
Uraz: mama goool yaptım  (durur düşünür)yıkadım , hamm yediimm
Anne:yere düşen mamaları yemiyoruz değil mi ???
Uraz?!?!?!?
Uraz: ben dooda (çorba)yaptım.

Annenin koridorla imtihanı

Sabahları koşar adım çıkıyoruz evden,Uraz'ın ayakkabılarını giydirip kapının önünde oyalanmasını dahası kendisininde evden çıkacağını bilmesini istiyoruz .Her sabah farklı bir oyun bulan URaz'ın bu sabah biz evin içinde anahtarı bulmaya çalıştığımız sırada yaptığı oyun ;

Anne: koridorda ayakkabıyla gezmiyoruz Uraz,anneye babayı dışarda bekle bakalım.
Uraz:anne,burda (yine ayakkabıyla bir adım sağa kayıyor)
Anne:Uraz, orasında koridor ama dışarda bekler misin?
Uraz:Anne burda (ayağında ayakkabıyla,yine koridorda ve yine aynı yerde)
Anne:olmaaz kii orası da koridor ama
Uraz:anne buu
Anne:orasıdaa
Uraz:anne buuu kodido, bu da , bu da ,bu da ,bu da....anne bak bu daaa...annneee
Anne:!?!?
Uraz:annee bu da bu da bu da bu da ....annne süüüttt!!!!

Demek ki neymiş ; anahtar akşamdan çantaya koyulacakmış ;)

sonra bir gün yaz geldi "didi"

Sevmedim ,sevemedim hazır meyvesularını, boyalı-esanslı çayları..Son zamanlarda bir reklam dönüyor -ki ürünün reklamı olmasın diye pek dallandırmayacağım- masum görünümlü yaşlı köyde yaşayan teyze bi'seyler deniyor da çay oluyor da...Ah teyzem sen di'sen ya;" ev de içeceğinizi kendiniz yapın yavrularım , katkılı katkılı yiyip içmeyin, içirmeyin o içinde ne olduğu belli olmayan ürünleri" .

Teyzem "didi" oldu- olmasın diye benden iki tavsiye ; sıcak yaz günlerinde balkon keyfi eşliğinde keyifle içilesi :))


İlki ; "hindiba şerbeti"

-200 gr hindiba meyvesi (aktardan)
-2 adet çubuk tarçın
-2 litre su 
-1,5 su bard. şeker

tarif: hindiba Hindistan eriği olarak bilinir tadı ekşilidir , once çeşme suyuyla yıkanır ardından sıcak suyla 1 saat bekletilir.Erikler suyu çeker ,şişer .Erikleri tencereye alıp içine 2 litre su ve tarçınları koyarak kaynatırız.Kaynama gerçekleştikten sonra şeker atılır kısık ateşte 3-4 dk.daha kaynatılır ve şerbet soğumaya bırakılır.Soğuduktan sonra tel süzgeç yardımıyla şerbetin suyunu sürahiye boşaltıp , buzdolabına kaldırabiliriz.

İkincisi ; Buz Limonata 

Limonata bana İzmir'i Kemeraltı'nı hatırlatır.Kemeraltında gezip gezim bir pastahanenin önünde ayaküstü içtiğim limonataları hatırlarım :))

Tarif:
 6 adet limon ,
bir avuç dolusu taze nane
1 su bardağı şeker (tercihe göre şeker arttırılabilinir)
1 litre su

6 adet limonun kabukları rendelenir ve şekerle harmanlanır , ezilir , yuğurulur.şekerin kabukları sulandırıp erimesi gerekiyor.Limonların suyunu sıkıp şekerli karışımda yarım saat bekliyoruz.(şekerin yakıcı özelliği malzemelerin özleşmesini sağlıyor).Karışıma suyu ekliyoruz ve tahta kaşıkla bir kaç dk.a karıştırıyoruz.Tel süzgüden geçirip ince kıyılmış taze naneyi ekliyoruz.

ferah ferah içiyoruz , deneyen herkese afiyet olsun :)

Hem ağlıyor hem gidiyor

Son dönemlerde beni yoracağını , sıkı dikkat-özen ve mesai gerektireceğini düşündüğüm iki konu var (dı) biri kıreşe alışma dönemi diğeriyse tuvalet eğitimi.Urazimuyla sıvadık kolları paçaları kreş ve tuvalet eğitimi için.

Önce Kıreşten başlamak istiyorum , korktuğum gibi değilmiş . Uraz'ın kendisini terk edilmiş gibi hissedeceğini , yararlanacağını düşünüyordum hep.okadar çok yazı okumuştum ki bununla ilgili neyin doğru olduğuna karar veremez hale gelmiştim.Tek bildiğim şey ,evet URaz ağlayacaktı ama biz kararlı olursak alışacaktı ve çocuklar yeniliklere ,değişikliklere  yetişkinlerden çok daha hızlı adapte olabiliyorlardı.Uraz, 1 yaşından itibaren oyun gruplarına gidiyordu bu durumu hızlı kotaracağımızı düşündürttü bana -ki ne kadar doğru hissetmişim. Uraz'ın kafasında bir kreş olgusu oluşturmaya çalıştım tamamen iç güdüsel.. Yani kreşi bir şekilde çekici hale getirmeliyim.Bunun için oyun grubunda ,Kreşte olan Uraz'ın oynamayı sevdiği bir çok şeyi tespit ettim ve eve hiç birini almadım.o metaryallerin sadece Kreşte olduğunu ve kreşe gidersek oynayabileceğimizi empoze etmeye çalıştım.Oyun hamuruna oynamak istediğinde ,"bizim oyun hamurumuz yok ki , oyun hamuru Kreşte olur" dedim .Bİr süre sonra kreşe gidelim dediğimde ayakkabılarını getirir oldu.Ama iş kreşin kapısında ayrılma kısmına geldiğinde tepkimesine çözüm bulamıyordum 1ay boyunca içeri girip Uraz'la oyun oynadım.Öğretmenleri de geldiler ve diğer arkadaşlarıyla iletişim kurdum konuştum ,Uraz biraz biraz yaklaşmaya mekanı,kişileri benimsemeye başlamıştı.Kreşin olumlu etkilerini Uraz'ın erken cümle kurmasıyla , bizim bilmediğimiz faaliyetleri yaparak minik motor gelişimini gördükçe yüzümüz gülüyordu.

Artık çalışmaya başlayıpta oyun grubu dışında belli bir disiplinler bir kreş edinme işine geldiğinde sıra ufak ufak panikledim, nasıl bir geçiş yaşayacağımızı canlandırmıyorum gözümde bir türlü.İlk bir hafta Uraz yine oyun grubumun gibi düşünmesi için anneannesinde birlikte gitti yeni kreşine ve yalnızca oyun oynadı (kum,su,park) öğretmeni yemek yedirmenin aralarında güven duygusu oluşturacağını söyleyerek eliyle besledi.
Sonraki hafta yarım güne geçti ,anneanne artık gitmeyecek eşiyle birlikte biz bırakacağız Uraz'ı diye anlaştık çok keyifli geçti herşey bir kaç gün.Bize el salladı ,öğretmeninin elinden tuttu ve sınıfına gitti.Tam "alıştı artık yaşasın " dedik URaz bir sabah yapıştı bacağıma "gitme"diye ağladı .Ne yaptıysam olmadı .

Her duygusunu yaşayarak görüyor , o halde bir şey için farkındalık yaratırsan onu bir basamak yukarı taşımış olabilirim diye düşündüm .Bu sabah göz teması için onun boyunun seviyesine inerek "Uraz ,anne baba işe gidecek sen içeri girip oyun oynayacaksın akşam olduğunda anne baba işten gelecek ve birlikte oyun oynamaya devam edeceğiz ,tut bakalım öğretmenin elinden",dedim URaz öğretmenin elinden tuttu biraz ağlamalı döndü arkasını ve kreşe girdi.

Öğretmeni biz gittimden sonra sustuğunu keyfinin yerinde olduğunu söyledi .YArım günün sonunda annem Uraz'ı karşılarken keyfinin yerinde olduğunu teyit edince iyice rahatladım.

Herkesin çocuğu aynı tepkileri verecek diye bir kural yok , bu bizim bugün sabah maceramızdı tarihe not düşmek istedim.

Yarın Uraz ve kreşe dair ne yaşayacağımızı bilemem ama umut verici buluyorum.

Tuvalet eğitimi de sonraya kalsın  diyerek altını bezledik ikinci günde.
Tanıdığın en gerçek kural ;aynı anda iki yenilik yoruyor arkadaş

İŞLEYEN ANNE IŞILDAR

Hızlıca iki cümle yazıp cıkacagım ...

Ustelik yazmak istedigim öyle cok konu varken ne kadarını başaracığımı bilmeden ...

********

Özlediğim iş hayatı eskisinden çok daha hızlı, çok daha dolu dolu geçiyor .

Uraz'da ben de sindiriyoruz iyice bu durumu.Arkamızdan "düle düle anne " diye bağıran ve zili çalar çalmaz "anne-baba geldiii" diye çığlıkla karşılayan bize yardımcı , duygusal yükü olmayan bir çocuğumuz var sanırım.

"İşleyen anne ışıldar"...

Hobileri olan , kendine zaman ayıran , çemberin dışına çıkmayı başarabilen , okuyan ,izleyen ,düşünen, düşünmekten yorulan anne ışıldar.

Günün nasıl geçtiğini anlamayan , çocuğuyla oyun oynaya bilen 

" gitbaşından şimdi olmaz" demeyi bilmeyen anne , "elimden bukadarı geliyor " , demeyip araştırıp ve öğrenen kendini , yeteneklerini , aşçılığını ,her türlü bilgisini yenileyen geliştiren anne...

ışıldar - göz kamaştırır....

Seviyorum yenilenme telaşesi içinde olup koşturan yetişmeye çalışan , takip etmeye çalışan anneleri.

Birileri şikayet eder eleştirir ve birileri çözer iş bitirir...

**********

Bu arada evde ,bildiğimiz cam bir kadehin içinde çiçek yetiştiriyorum 3 aydır.

yeşili seven ,gözlerini yeşilde "gezi"ndirmeyi bilen herkese tavsiye ederim.

Bir avuç toprak yeşertebiliyor özümüzü.

 Amacım çiçeğimin büyüyüp büyümeyeceğini test etmekti .Keyifli bir süreçti adını bilmediğim bu çiçek köklerini uzattıkça biraz telaşlandım suyu az rüzgarı hiç olmaması güneşi de yoğun yaşamaması gerektiğini gördüm.Fıs fıs la suladım ve yapraklarından toprağına suyun akmasını izledim 3 günde bir keyifle...

Büyütmeti iyi bilir anneler...Vaz geçmemeyi , beklemeyi ..

Büyüyor çiçeğim.

Gözlerim çiçeğimde "gezi"nirken öyle mutlu oluyorum ki ...

"tatlı" birleştirir aileyi

Muradıma erdim ...İşe başladım..

Tek handikabım Uraz'ın yeni düzene adaptasyonuydu.

Arada gel-gitleri hoş görüyorum o da benim işe gel-gitlerimi hoş görüyor sanıyorum.

Ben onun ani çıkışlarını görmezden geliyorum ,o da benim evden çıkışlarıma göz yumuyor.

Yeni düzenimiz her iki taraf açısından da dengesini oluşturuyor böylelikle.

Annem çalışan bir anneydi 55 yaşına kadar hiç yılmadan , şikayet etmeden hep çalıştı.Kadınların çalışmasının nasıl da şart olduğunu gordum hep zaman içinde , annemde hep vurguladı.Bu nedenle çalışmaya ikna edildim ve çalışmanın nasıl büyük bir zenginlik olduğunu gördüm.Ne şükür ki oğluma 2 yaşına kadar eşlik ettim ,bin bir çeşit anımız var ,Uraz artık oyun çocuğu onun oyun gruplarına kavuşma,benim de iş yaşamına dönme vaktim geldi.  

Uraz'ın geliş saatimizi dört gözle beklediğini biliyorum , gün içinde aklına geldiğimizi , hatta babasına için için kızdığını da düşünüyorum bazen .Zamanla herşey yerine oturacaktır.

Akşamları bir araya gelmek zor olabiliyor bizim için , Uraz babasıyla parka iniyor ben sonradan yanlarına iniyorum nedeni yemek sonrası aile bir araya toplasın keyifli zaman geçirebilelim .Sonra eve çıkıp sesleniyorum ortaya "kimler dondurmalı tatlı isteeeerrr" ,bütün ayaklar mutfağa koşuyor :)))
tatlı birleştirir aileyi...
Daha fotograf çekecektim demeye kalmadı...tatlı bitti, bunlar elimde kalanlar.

****

dondurmaları eritmemek için hızlı çektim fotoları bu neden biraz özensiz oldu.

tatlı tarifi için : http://www.tefaltv.com/tarif/actifry/elma-tatlisi

ahşap tepsi boyadım

Yeni hobim ahşap boyama, son 1yıldır ufak ufak nasıl bir işmiş , neler yapılıyormuş teknikler nelermiş araştırıp öğreniyordum.

Aslında (sanki çok vaktim varmış gibi ) bir craft hause - atölye eşliğinde çalışma yapmak istedim ama Uraz'ı nereye bırakacağım sonra yanımda götürsem boya kokusu çocuğun başını döndürecek diye evdeki kullanılıp eskimiş ahşap objeleri yenileyerek kendim bir şeyler yapmaya giriştim. Bir masa  iki de raf yaptım ayıptır söylemesi

Son dönemde ise tepsi işi sardı beni, çeşit çeşit tepsiler boyamaya başladım...Arkadaşlarıma eşe dosta hediye diye yapıyorum , kendime engel olamıyorum boyalar , fırçalar sprey vernik bir raf dolusu malzemelrim oldu bile . Yaptıkça ortaya yeni birşeyler çıktıkça hediye ettiğim kişinin onu kullandığını düşündükçe çok keyif alıyorum
.Artık zaman ayırabilir miyim hiç fikrim yok zira çalışma hayatına dönüyorum :)) 

İşte tepsilerim

Denizi seven ama işleri nedeniyle nadiren denizle buluşan turizmci kardeşime ve kuzenime ayrı ayrı ama aynı temada çalışma, denizi ayağınıza getirdim...

İlk emeğim , kendime 

 Ziraat mühendisi arkadaşıma bitkili, yeşillli bir tepsi , iyi günlerde kullansın.

İzmir'den Bandırmaya yol boyu sarı çiçekler dizilir Nisan'da

8 ay sonra nihayet İzmir yolu gorundu ... Çok iyi geldi doğrusu , 23 Nisan haftası olması nedeniyle Uraz babasıyla Fuar-Kültürpark şenliklerine katıldı Pepee'yle buluştu .Ben arkadaşlarımla görüştüm.Acelesiz salına salına dolaştık İzmir caddelerinde.Özlemişim, çoook özlemişim.

Fuar'a gelipde Kaskatlı Havuzun önünde fotograf çekilmemiş çocuk Fuar'a gelmiş sayılmaz.

Akşam güneşi bizi kıynaştırdı kaynaştırdı 

İzmir ve Teyze sanırım şımarmak için daha iyi bir neden olamaz.

İzmir'de kutlama 

 Bandırma'da kutlama

Bu işten en karlı çıkan Uraz Paşa oldu , öyle çok özlenmiş ki kimsenin gözü bizi gormedi, kollar hep Uraz'a doğru açıldı.Üstüne bir de Bandırma'ya dede ,babaanne ve amcaya gidilince kaymaklı baklava etkisi yaptı. İki ayrı şehirde doğum günü kutlamaları sonucu mum görünce üfleme refleksi geliştirdi Paşa .Ankara kutlamalarına ön hazırlık oldu bir anlamda.

Dedesine "aydede" diye seslenmeyi tercih edip hatta vazgeçmeyip ısrarla devam ettirip bizi gülücüklere boğarken , " acele yok " demeyi öğrendi parkta .Laf  ağzımdan çıkarken Uraz parkta kaydıraktan kaymak için merdivenlerden yukarı tırmanıyordu , "acele yoookkk Uraz,yavaş yavaş" dedim.Kaydırağa kaymak için oturupta bir türlü kaymayan ,arkasında sıralar oluşturan Uraz'a "hadi oğlum herkes sırada bekliyor" dedim ve cevabımı aldım "aeleee dooooggg" (acele yook) :)) sıpa mısın sen ?

22 Nisan çok neşeleniyor insan

Bazen anılar unutulurken bıraktığı izler silinmez hafızalardan. .. 

Yaradanın bir lütfu bana 22 Nisan tarihi. Her karanlığın bir aydınlığı vardır ya hep benim aydınlığım 22 Nisandır.Bizim planladığımız da oldu olayları bu tarihde kendiliğinden geliştiğide ,en güzeli de oğlumuzun doğmak için bu günü seçmesi oldu. Daha 29 gün vardı doğmasına ,hiç beklenmiyordu ama o kendi doğum gününü anne&babası için çok özel bir tarih olan 22 Nİsan'ı seçerek selamladı dünyayı. Bazen anılar unutulurken bıraktığı izler silinmez hafızalardan .Söylenen sözler uçar gider ama görüntüler kalır yadigar. 

Hastahanenin kayıt bölümünde kaydını yaptırmak için uğraşan hamile bir kadın vardı 2sene önce,2saat sonra anne olacak annesinden uzakta doğuma hazırlanan gurbette bir kadın.hastahaneye karısının alnına bir öpücük kondurup bırakmak zorunda kalmış ve eve gidip doğum çantasını almaya yollanan bir adam vardı 2sene önce ,2saat sonra baba olacak kendi babasından uzakta,gurbette bir adam. Bu adam ve bu kadın doğumhanede buluştular bebeklerini karşılamak için ,apar topar gelişen sürece ayak uydurmaya çalışmaları ,şaşkınlıkları yüzlerine vurmuş dikkatle bekliyorlardı. Kötü bir sürpriz olmaması içindi tedirginlikleri. Birbirlerini rahatlatmaya çalışmalarının özel bir nedeni vardı "kaybetme korkusu"... Bir varmış bir yokmuş gibi ...yok olmaması içindi hep var olsun diyeydi bu tedirginliğin nedeni. İlk ses ,ilk görüntü ....insanın kalbi kulaklarında atar mı ? Yavaş yavaş sesler sustu uğultuya dönüştü görüntüler flulaştı tek bir şey netti "Uraz" ... 

Anne&baba yapmıştı bizi bir kaç dakika içinde, kalbimizin orta yerinde güneş açtırmıştı ,kağıda dökülemeyecek duygular yaşatmıştı...evet her şey yolundaydı ve tarih 22 Nisandı doğmak için ne güzel bir zamandı, ne özel bir zamandı .Gerçekleşmesi beklenen doğum tarihinden tam 29 gün önceydi büyümek için daha  çok çaba harcanacaktı ama doğmak için ne güzel bir zamandı.

Sen büyü e'mi çocuk, güle güle büyü... Anneyle&babayla güle güle büyü...

Uraz'a (!) balık çorbası

Çocuğu olan herhes bilir bazen çocuğa yemek yedirmek delilik sınırlarını zorlatır insana.Bir gün çok sevdiği bir şeyi ertesi gün yemeyi reddedebiliyor.Biz Urazla bunu yumurtada çok yaşıyoruz durum böyle olunca hayal gücü ve türlü oyunlar devreye giriyor baktım olmadı mı , hiç telaş yok hemen öğle yemeğine sebze çorbası ve yemediği ne varsa içine malzeme olarak atıyorum (tadını bozmayacak, uyumlu makul bir çorba olmalı mutlaka, yemek yemekte bir keyiftir ve bu keyfi çocuğun elinden almamalı..)

Balık çorbası da böyle oldu , birgün önce yemediği balığı kılcıklarından ayıklayıp enfes bir çorbaya çevirdim.Hatta okadar lezzeli oldu ki tarif defterime ekledim.Sanıyorum ki bizim mutfağın parmak yedirten bir çorbası olacak tez zamanda.

Hem küçüklere hem büyüklere balık çorbası...

hobi dukkani / Ankara - 2013 nisan

Malzemeler:
-ayıklanmış levrek iki avuç dolusu kadar
- 1 su bardağı kırmızı mercimek
-yarım su bardağı ince kıyılmış dereotu
-1 adet küçük küpler halinde havuç
- 1 litre su
-Tuz +karabiber
-3yemek kaşığı zeytinyağ
-yarım limon

tarif: su + mercimek + havuç haşlanır .havuçlar yumuşayınca önce blenderdan geçirilir karışımımız sonra  içine balık+ dereotu+ tuz +karabiber +zeytinyağ eklenir ve haşlamaya devam edilir.Kıvamı yoğunlaşıp malzemeler birbiriyle özleştiğinde çorbamız hazırdır.
limonla servis edilir.

not: balıkları bütün bütün yemek istemeyenler blenderdan geçirme işlemini bütün malzemer pişince de yapabilirler , her ikisini de denedim gazyet keyifle yeniyor.

Bir İzmirlinin gözünden Ankara gezintileri-2

"Gezegen Aile" haftasonu durmaksızın aralıksız şehiriçi gezintilerine devam etti...

sıcaklıklar arttı özlediğimiz açık hava faaliyetlerini yapmaya başladık.İlki açık hava yürüyüşleri oldu cumartesi Kuğulupark ve Tunalı gezinmeleriyle kışın donukluğunu üzerimizden attık , kan dolaşımımızı hızlandırdık.

Pazar günü  " 2013 ilkbahar-yaz mangal " sezonunu açtık.

Mogan - Gölbaşı "bizim ev" e ait bu fotolar,Uraz'ı parktan koparabildiğim zamanlarda çektim .Park rekorumuzu bugun 4 saatle yeniledik  sanırım..Biz butun arkadaşlar keyif aldık mekandan ve manzaradan.

Çocuklar için park , futbol ve basketbol sahası var ,mangalı mekandan hazır vaziyette temin edebiliyorsunuz. İlla mangal yapmak zorunda değilsiniz menuden de seçim yapılabilinir.

Benim bahsetmek istediğim aslında yeme içmeden ziyade manzarası ve özellikle çocuklara birkaç  alternatif sunuyor olması , ufak bir hayvanat bahçesinin olması , kanoyla göl turu yapılabilirliliği...Çoluk çocuk herkese hitab eden bir yer kısacası.

gezegen ailenin Kızılay çıkarması

Ankara'ya iyice alışıyorum sanırım .Benimsemeye başladım ,kıyaslamaları bıraktım...Keyifle geziyorum

Geçtiğimiz h.sonu Kızılay'a gittik , Ankara'ya geldiğimizden beri 2-3 kez gitmişizdir o da Zafer çarşı ve hasta ziyaretidir.Yine bir bahaneyle düştük yollara. Eşim ud öğrenip çalmak istiyordu ben de hobi dükkanına bakmak istiyordum Uraz'da "açık hava yürüşlerinden faydalansın" dedik .İyi ki demişiz eve geldiğimizde hepimiz çok mutluyduk .Fotograf makinemi de almıştım yanıma (ne yapsam çıkamıyorum turistlik hissinden)güzel fotograflar çektim , o fotografları aktaramadım daha laptopa , şimdilik acelem var güzel  telaşelerim...

Hızlıca cumartesi gününün nasıl son bulduğunun fotograflarını paylasıp kaçayım .

Uraz önceden kule yapmaya çalıştığımızda yıkardı , daha keyif alırdı hatta yıkma işinden.Bu aralar kule yapmaya başladık , kompozisyon bile yaratıyoruz.Bu eserimiz köprünün altından geçen yük kamyonu (kamyonuniçinde top varmış bu arada) ve çatıya konan kuş uçak.

bu da benden henüz bitmedi , kenarı taşan yeşil kısımlar temizlenecek ve vernik atılacak.Cunartesi günkü gezimizden ham halde aldım ve boyadım.

Veeee bize güzel cumartesiyi yaşatan billur sesli udumuz...

Sevgilim "İRMİK"

 Burnu tıkanan çocuk uyumuyor ,uyutmuyor... 3 saatlik uykuyla hazırlıyorum bu postu.Enerji seviyem sıfırın altında böyle günler nasıl oluyor bilmiyorum kendimi mutfakta tatlı yaparken buluyorum. Uraz koltuk üstünde koşturadursun ben mutfağa sızdım bile .Kararlıyım tatlı yapcam.Hızlı olmalı , lezzetli olmalı , enerji vermeli ...

Böyle zamanlarda sevgilim irmik selamlar beni , dar günümü tatlandırır.Türlü çeşit tarife eşlik eder.İrmik öyle güzel bir nimet ki nazarımda bir çok tatlıyı kıvamlaştırıp güzelleştirirken başlı başına enfes bir lezzet aynı zamanda. Evet kilo yaptığı gerçekliği sorgulanmaz zira arada ufak kaçamaklar kimsenin gözüne batmamalı.Çatalın ucuyla böyle accık azcık, maksat nefs körelsin, enerjim artsın.

Daha önce burada irmikle hazırlanan iki tarif vermiştim .Şimdi farklı bir tatlı yapmak istedim , hatta risk de alıp hiç denemediğim bir tatlı ,dar gün tatlandırıcısı  "sütlü irmik helvası".

Eğer benim elim o kadar da hızlı değilse 15 dakikada oldu . Uraz kokuya gelip "anne mama veee" diye döndü ocağın etrafında.Uraz'ın enerji seviyesini yakalamak için ona sadece iki adet veriyorum şimdilik.

 

hobi dükkanı / nisan 2013

Balık yemeklerinden sonra  tahin helvasına alternatif olarakta yenebilir .Dondurmayla öneririm...

Benim tarifim ;

Malzemeler

- 1 su bardağı irmik

-4 yemek kaşığı tereyağ

- 2 su bardağı süt

- 1 su bardağı şeker

tereyağ ve irmik kısık ateşde kavrulur , diğer yandan süt ve sekerde şeker eriyene kadar kısık ateşte karıştırılır sütün kaynamasına gerek yok. Amaç ; irmiği kavururken şekeri atarsak şeker yanabilir ,kansorajen etki malum o nedenle sütün içinde eritiliyor.Rengi kavruklaşan irmiklere yavaş yavaş süt ilave edilir.İrmikler bir kaç dk.a içinde sütü çekecek tatlı hazır.iki adet yemek kaşığıyla helvalara şekil verilir bu kadaaaarrr....

ve şimdi haberler

Çok fazla giremez oldum bu aralar bloguma. Aklım hep buralarda ama.Yazacak o kadar da çok konu var ki bir oturabilsem blogumun başına ...

**** Bir hediyeleşme etkinliğine katıldım ben de , tutamadım kendimi. pemberujlublog 'la eşleşerek başladım hediye aramaya.Uraz'ın azı dişi'nin çıkması arayışlarımı sekteye uğratsa da her dışarı çıkmamda hep aklımın bir köşesinde devam etti arayışlarım . Hediye işlerinde zaten zorlanan ben hiç tanımadığım birine alacağım hediye konusunda epey gel-gitler yaşadım.

Şuraya fotograf eklesem ne iyi olurdu  ama benim kaşif oğlum telefonumdaki bütün fotoları tek hamleyle silmeyi keşfettiği için ne gonderdiğim hediyeyi ne bana gelen hediye paketini ve her biri ayrı düşünülmüş güzel hediyelerimin fotograflarını yükleyemiyorum...Hediyelerim için pemberujlublog 'a tekrar teşekkür ederim.

****Ankaralı Annelerle Mart'ın son cumartesi günü tekrar goruştuk , ne kadar büyüyoruz boyle toplam 30 kişi olduk umarım daha da büyürüz , umarım birlikte güzel , eğlenceli işler de yapabiliriz.Bahar burda  çok güzel yazmış okumak isteyenlerin dikkatine.

**** Uraz büyüdükçe daha etkin zaman geçirir olduk evde. birlikte kek yaptık örneğin. Tezgaha bir sandalye yanaştırdık , blenderi kaptı elimden göğsüne vura vura "ben ben" dedi.Başladık birlikte keki çırpmaya .Sıkılır bırakır sandım ama hiç yılmadan eşlik etti sonuna kadar.Belki bu nedenle hiç kek yemeyen Uraz koca koca dilimleri götürdü . (maşallahhhhhhh ). Salona yaydığı oyuncakları götürmesini istedim bir tarafım inanmayarak geldi aldı odasına götürdü.Odasında girişe ,ayaklatına koymuş ama hiiiiiç önemli değil başka zaman yerlerine de yerleştirecek eminim.Sanırım bu yüzden blogumu ve benim için değerli diğer işlerimi ötelemem.Uraz'la iyi vakit geçiriyor olmama , doyamamam.Bu yüzden bir çırpıda akşam olması. O büyüsün biz babasıyla onu öylece izleyelim.Gösterdiği her gelişimde gözgöze gelelim ve ona çaktırmadan gururlanalım.

****  Son olarak mezeler ilgimi çeker oldu son dönemde.Ayrı bir başlıkta anlatmak daha yaralı olacak sanırım .Balık ve mezelerle ilgili bir kitap edinmenin de ufaktan zamanı geliyor .


                    Bir de başka başka seslerden özenle seçilmiş şarkılardan oluşan TSM. albümü....

elimin hamuruyla kadınlar günü postu

yok yokkk !!!! yergi ve eleştiri dolu bir post değil , başlık sadece nükte.

Bu gün "Dünya Kadınlar Günü" .Bir çok ülkede neşeyle "kutlama" yapılırken ülkemiz "kadına fiziki ve psikolojik şiddeti "tartışıyor yıllardır.Bu yüzden  kutlamadan çok zoraki kutlatma sanırım.

Kabalık olmasın diye cinsimizi "bayan" diyerek düşünmeden oluşturulan manasız kategorilendirme bile bana göre başlı başına eleştirilmesi gereken bir konu.

Ama yinede farkındalık oluşuyor olması olumlu bir gelişme ,gelecekte meclis eliyle alınması beklenilen bir çok karar özellikle düzenlenmesi beklenen cezalar açısından gayet umut dolu bir platform bu gün..

Efendim ben ilk defa merdane tuttum ve ev eriştesi yaptım.azcık bi'şey oldu ama sağlıklı iyi bi'şey oldu. 

Hep korkarak bakardım oklava ve merdane işlerine. "Benlik değil" derdim lafı sözü geldiğinde.

Yanılmışım...benlikmiş .Eğer miktarı abartmayıp 1-2 kavanozda sınırlı bırakacaksak gayet kolay ve çok uzun sürmediğinden de hamur oyunu gibi :))

ben malzeme olarak 1.5 su bardağı un ve 1 yumurta kullandım .bu şekilde oldukça sert bir hamur elde ediliyor.Merdane yardımıyla inceltip iki şekilde kestim.Hem çorbalarda hem de makarna ya da mantı gibi haşlayıp soslu kullanımlar için.Nemi düşük ,kuru bir odada kurumasını bekledim.Arada gidip elimle karıştırdım havalandırdım.1 günde kurudu tabi miktarda az olduğundan uzun sürmedi.

Aynı zamanda ıspanaklı ve domatesli yapımları da mevcut ancak henüz denemedim.En kısa zamanda deneyip paylaşma niyetiyle..

Biz anneler ,özenerek ilgiyle iyi çocuklar yetiştirelim.Sadece sağlıklı değil düşünen ,yorumlayan ,ayırt edebilen çocuklar değiştirecekler dünyayı.

Bir "Papatya" sevisi

Papatyaları herkes sever bilirim. Ben de herkes kadar seviyorum sanırım , yok yok biraz daha fazla ...

Bahar geliyor ruhuma , gözüm papatyaya bakarken nefesim bahar soluyor ,ciğerlerim ruhum baharlanıyor.

Bahar çocuğuyum belki ondan belki hayatımın her köşe başında paptyaların yolumu kesmesi beni bu kadar yaklaştırıyor papatyalara.

Papatyanın az göze çarptığı bir iklimde nefes alıp veriyorum bu yıllarda , bu yuzden rengim donuk ve  bu yuzden gözümün feri sönük belki.Ancak ruhum öyle değil.Özellikle bu sabah kapıyı açıpta oğlumla & kocamı karşımda, ellerinde koca bir buket papatya ve gevrekle karşımda gördüğümde , dillerinde "iyi ki doğdun" sözcuklerı dökülürken daha bir anladım "mutluyum" şükür.

Gelinbaşlarıyla süslenmiş bir buket nasıl mutlu ederki bir insanı  ?

 Eder , o buketin burnunun dibine kadar gelişini düşündürür sonra iki çift gözün taa içine bakar, dalar, burnunun direği sızlar ,papatya kokuları burnuna çarparken ruhu secdede şükreder ,şükreder.. 

hobi dukkani / mart 2013 - ankara

 Papatyalarımın bütün yaprakları "seviyor" diye bağırsın hep , 

gözlerim göz bebeklerinizden ayrılmasın. 

Oğlum & Kocam'a

Düde,kage,dudaa

Uraz'a oyun dayanmıyor demiştim ya , artık oyun uydurmakta son noktadayız .

Üçgen, kare,yuvarlak öğreniyor bu ara kendileri hatta sorunca sırasıyşa"düde,kage,dudaa" şeklinde dillendiriyor da. Bizde bir akşam oyunu sırasında Uraz'ın resim defterine karton bir kağıttan çeşitli ebatlarda düde pardon üçgen , kare ve yuvarlak kesip çizili alanlara eşleştirmesini istedik Uraz'dan.
Aman ne eğlendi .
 Bu çocuk cinsi kendine münhasır oluyor işte böyle. Oyunu / oyuncağı maddi değeriyle değil içeriğiyle ölçüyorlar. Bu ara dışarı çıkarken hep yanımızda bu ev yapımı eğitici set, afilli geldi kulağıma böyle bahsedince aslında bildiğimiz düde,kage,dudaa .

hobi dukkani / mart 2013- Ankara

hobi dukkani / mart 2013- Ankara

Tatlı Cumartesi

Cumartesi "Ankara'lı Anneler"le benim için 2.onlar için 8. buluşma gerçekleşti.Daha nicelerine , keyifle...

İşin Aslı hiç beklemiyordum bu kadar kalabalık olacağımızı.Bana ; "Ankara'lılar pek buluşup görüşmeyi sevmezler , görüşselerde çok diplomatik ve soğukturlar.E onlarda haklı iklim soğuk" denmişti.Aman ne yargılar varmış Bu Ankara'lılar hakkında.Hiç saklamaya niyetim yok gayet samimi ,oldukça içten evinin pasaklı halini fotograflayıp yarışmalara katılacak kadar kompleksiz ve "kim nederse desin "diyecek kadar da cesurlar.Son derece keyifli birkaç saat geçirdim onlarla , çokça gülerek .

Eve dönerken "önceden tanıyorum sanki hepsini "diye düşündüm.

"Baba" bir konuğumuz bile vardı "Çetin Baba" hatta "İzmirli Çetin Süper Baba".Bir çok erkeğin belki de hiç tartışmaya bile açmayacağı konuyu, "eş için şehir değiştirmeyi"  o olumlu yönde yanıtlayarak yerini eşinin ve çocuğunun yanında almış ve belkide kendi hayatını biraz daha "Çetin" leştirmiş bir baba o.

Bu arada,

yer seçimi de çok iyiydi söylemeden geçemeyeceğim .

Ayrıca ;

Mart buluşmasını şimdiden iple çekiyorum.Sesimi duyan Ankara'da yaşan anneler varsa hiç durmayın her ayın son cumartesisi kalkın gelin ,müthiş güzel enerji var bu annelerde.

hobi dükkanı / 2013/şubat -Ankara

hobi dükkanı / 2013 şubat -Ankara

Son olarak;

günün sürprizi Jonson's baby nin güzel şampuanları oldu , Uraz'a vermesem mi acaba diyorum :)

Ankara'lı Anneler 8. buluşma

Ankara'lı anneler ;

23 Şubat 2013 cumartesi günü

saat 14:00 'da Kafes Fırın'da (eskişehir yolu üzeri)

8. kez buluşuyorlar

Detay bilgi :http://www.ardaninannesi.com/

 

------------------------

Uraz bu günlerde sol ayağının üzerine pek basmadan yürümeye 

ve hatta koşmaya çalışıyor. 

Ortopedist eklem yerinde sıvı birikmesi olarak yorumladı durumu.

Biraz gözlem yapıp 1 hafta sonra tekrar dr.a götüreceğiz.

Bu hep böyle midir ? 

Yani tam herşey yoluna girdi diye düşünmeye başlandığında illa bi şey mi çıkar ? 

Bu nedenle biraz siyah beyazım işte ,

annem Uraz'ın bir şeyi olmadığı konusunda direte dursun öte yandan içim içimi kemiriyor elimde değil.

kötü bitmesin istedim bu post ve ekleyeyim dedim ;

Uraz sayı saymaya başladı onun dilinden 

- di , didi , dü ,dö...

hobi dükkanı /2013 şubat -Ankara

Anne değiiill oğluşum o, "anneanne"

Bu hafta annem ziyaretimize geldi. 

Tam zamanında gelmiş ,

 meğer ne çok özlemişim , ne çok ihtiyacım varmış ona.

Bol çay , bol sohbetle geçiyor bu hafta.

Her şey iyi hoş da yeni yeni konuşmayı öğrenen Uraz "anneanne" demeyi pek kıvıramayıp ikimize de "anne" demiyor mu , çok kıskanıyorum.

-anne burda (kendimi işaret ediyorum) o anneanne tatlım ,diyorum.

ama nafile değişen birşey yok.

Annem de beni kıskandırmak için Uraz her "anne" dediğinde gözlerime muzip muzip bakıp ;

- söyle annem ,diyor.

hobi dükkanı / 2013 şubat Ankara

Ben Uraz'ın yemeğini düşünürken ,annem benim yemeğimi düşünüyor...

- bitir yemeğini kızım , 

özlediğim sesden özlediğim cümle.

Bu hep böyle devam etse , hep ben çocuk hep Uraz çocuk..

Mesela zaman burda dursa.

AYVA GÜZELİ

Anneannemin meşhur masalıdır "üç ayva güzeli" ...

 son zamanlarda Uraz'ı masalla uyutmaya alıştırmaya çalışıyorum .Masal mı , şarkı mı diyorum yatağa yatırırken, o da "lalall" (masal) diyor. Geçen akşam üç ayva güzelini anlatmaya başlamamla burnuma yeni fırınlanmış ayva tatlısı kokusu gelmesi bir oldu. Ertesi gün markete gittiğimde ayvaları görünce tatlıyı denemeye karar verdim.Denemeye diyorum çünkü ; bu tatlıyı çok severim ,çok güzel de yerim ama şu ana kadar hiç yapmadım.
Biraz sordum soruşturdum çokta kolaymış.
Sıvadım kolları Urazla beraber girdik mutfağa.

O kah suyla oynadı lavabo yakınlarında , kah ayva kabuklarını tencerenin dibine yaymamda yardımcı oldu ben ayvaları ayıkladım ve pişmesi için koydum ocağa.

Hobi Dükkanı / Şubat 2013

Beni ayakta lavabo kenarında gorunce kendini işaret edip "ben ben" diyor.Sandalyesini getirip tezgahın kenarına yasladığımda nefes nefese çıkmak için uğraşıyor.Heyecanlı halleri  , dokunma isteği bana ayrı bir mutluluk veriyor.Tezgahta yan yana iş yapıyor olmak sadece onu değil beni de heyecanlandırıyor.

Gelelim "Ayva Güzeli" ne ... Önce fotoyla iştahlar kabarsın

hobi dükkanı /şubat 2013

Malzemeler 

2 adet küçük çok sert olmayan ayva

1,5 su bardağı su

2 su bardağı şeker

1 çubuk tarçın

bir avuç ceviz

kaymak ya da dondurma

Tarif

Yıkanan ve kabukları soylan ayva ikiye bölünür.Çekirdek yatakları oyulur.

Kabuklar tencerenin dibine dizilir.

sonra ayvalar konulur üzerine çekirdekler , çubuk tarçın ve 1,5 su bardağı su eklenerek kaynatılır .

Ocak kısığa getirilir 2 su bardağı şeker ilave edilerek yaklaşık 90 dk. pişmeye bırakılır.

Piştikten sonra istenirse fırınlanabilinir ama ben doğrudan ceviz ve kaymakla servis  yaptım , bir dahaki sefere fırınlarım artık.

DENEYEN HERKESE AFİYET , BAL , ŞEKER OLSUN...

Ankaralı Blogger Anneler toplaşması

Ankara'ya geleli 2 senemiz doldu lakin bendeniz hala aktif hale gelemedim bir türlü.Geceli gündüzlü bütün zamanımı Uraz'la geçiriyorum özellikle geceli kısmı pek yorucu oluyor son günlerde. Bakıyorum diş çıkarmıyor , şükür ateşli bir hastalık yok ama gelin görün tavşan uykusunda uyuyor resmen Paşa.Her saatte bir anne diye sesleniyor odasından , gidiyorum yanına "kukaa" (kucak) diyor alıyorum kucağıma  başlıyoruz oda oda evi gezmeye.Tam uyuyor yerine yatıracağım diyorum yine uyanıyor "kukaa" ,  biraz daha dolaşıyoruz evde , "evet bu defa derin uyudu" diyorum yatırıyorum güç bela yerine , bu kez üstünü örtüyorum .Nasıl bir alıcı olduğunu çözemediğim bir hissiyatla bahtaniyesi ayağına değer değmez yine "kukaaa" feryadıyla ... Ben yeni çözümler arayadurayım Ankara'lı Blogger Anneler'in 6. buluşmalarını yapacaklarını öğreniyorum.Bir seviniyorum  ,bir heyecanlanıyorum sıvıyorum kolları ne zaman buluşacaklarını nerde buluşacaklarını araştıryorum.Eşimin de desteği ve biraz iteklemesiyle gitmeye karar veriyorum.

İyiki de gitmişim ...

Son derece keyifli bir kaç saat geçirdim Ankara'lı blogger Annelerle , onlar farkında değil ama öyle iyi geldiki bana  yeni birilerini tanımak , tek başıma bir yerlere gidiyor olmak. Toplantılarının daimi katılımcısı olmayı umutediyorum.

hobi dukkani / 2013 Ocak - Ankara

Sadece sohbet etmeyi , sadece iyi vakit geçirebilmeyi amaç ediniyorlar.
 "Sonuna kadar delikanlı anneyim ama  benim de arkadaşlarımla tek başına vakit geçirmeye ihtiyacım var ", diyen iş- güç -fikir sahibi güzel anneleri tanıdığa çok mutlu oldum.

Bu aradaaa ; 

Toplantının güzel sürprizleri de vardı .Bunlardan birincisi gün yayıncılık'ın güzel kitaplarıydı.

hobi dükkanı / 2013 Ocak

Diğeriyse cocukdukkani.com'nın ahşap çerçeve ve çorap hediyesiydi.

hobi dukkani / 2013 ocak

Hediyeler için Gün Yayıncılık ve Çocuk dükkanı'na, hediyelerimizi bize ulaştıran alternatif anne ve Arda'nınannesi'ne çok teşekkür ediyorum.

Şimdi ben Uraz Paşa için  deliksiz uyku araştırmalarına girişeyim zira tükendik....

aheste cuma

Yağmur yağıyor en sevdiğim şekliyle , yavaş  yavaş aheste aheste , cama ufak ufak vurarak . Seviyorum  böyle sabahları.Telaşesizsem eğer yani rolantide geçireceğim bir günse , çok güzel keyif ediyorum.kendimi dinliyorum. Güzel şarkılar dinliyorum , denk gelirse bir film , sıcak çay arkasından yine çay :)) Özlediğim arkadaşlarımı arıyorum hemen telefonla, hiç bahanesiz ; "nasılsın arkadasım " demek için. " oralara yağmur yağıyor mu"  diye sormak için.

Çok seviyorum yağmurun bu aheste aheste yağmasını ve beni de yavaşlatmasını.

HOBİ DÜKKANI / 2013 OCAK - Ankara

Guzel bir gün olsun , güzel bir cuma , aheste cuma....!!!!

kavanoz vakumlama yöntemiyle yiyecek saklama

Yazın en sevdiğim yönleriden biride kış için yapılan hazırlıklarıdır.

 Turşular yapılır , kışın yemek için biberler ve patlıcanlar kurutulur 

ve benim en keyifle yediğim yazlık domatesler kavanozlanarak kışa hazırlanır.

Ben de bu fikirden yola çıkarak , sebze yemeklerimi fazla yapıyorum kavanozlayıp vakumluyorum ve boylece hazırda yemek oluyor.

Çalışanlara tavsiyem olur.

hobi dükkanı / 2013 ocak

yöntemi çok kolay sadece dikkat gerektiriyor.

-  kavanozlanacak yemek herzamanki gibi pişirilir.

- temiz, kuru ve ağız kısmında kırığı olmayan bir kavanoza sıcak sıcak ağzına kadar doldurulur.

- pası olmayan sağlam bir kapakla ağzı sıkı sıkıya kapatılır ve kavanoz ters çevrilerek soğumaya bırakılır 

- soğuduktan sonra kapak açılıyormu diye hafifçe çevrilmeye çalışılır,açılmıyorsa tamamdır.

-Yiyeceğiniz zaman yine her ihtimale karşı koku olup olmadığını mutlaka kontrol edin derim.

-bir de kapak açılırken kavanozun içindeki hava sesli dışarı çıyor  , bu da kavanozumuzun iyi bir şekilde vakumlandığını gösterir.