Yaradanın bir lütfu bana 22 Nisan tarihi. Her karanlığın bir aydınlığı vardır ya hep benim aydınlığım 22 Nisandır.Bizim planladığımız da oldu olayları bu tarihde kendiliğinden geliştiğide ,en güzeli de oğlumuzun doğmak için bu günü seçmesi oldu. Daha 29 gün vardı doğmasına ,hiç beklenmiyordu ama o kendi doğum gününü anne&babası için çok özel bir tarih olan 22 Nİsan'ı seçerek selamladı dünyayı. Bazen anılar unutulurken bıraktığı izler silinmez hafızalardan .Söylenen sözler uçar gider ama görüntüler kalır yadigar.
Hastahanenin kayıt bölümünde kaydını yaptırmak için uğraşan hamile bir kadın vardı 2sene önce,2saat sonra anne olacak annesinden uzakta doğuma hazırlanan gurbette bir kadın.hastahaneye karısının alnına bir öpücük kondurup bırakmak zorunda kalmış ve eve gidip doğum çantasını almaya yollanan bir adam vardı 2sene önce ,2saat sonra baba olacak kendi babasından uzakta,gurbette bir adam. Bu adam ve bu kadın doğumhanede buluştular bebeklerini karşılamak için ,apar topar gelişen sürece ayak uydurmaya çalışmaları ,şaşkınlıkları yüzlerine vurmuş dikkatle bekliyorlardı. Kötü bir sürpriz olmaması içindi tedirginlikleri. Birbirlerini rahatlatmaya çalışmalarının özel bir nedeni vardı "kaybetme korkusu"... Bir varmış bir yokmuş gibi ...yok olmaması içindi hep var olsun diyeydi bu tedirginliğin nedeni. İlk ses ,ilk görüntü ....insanın kalbi kulaklarında atar mı ? Yavaş yavaş sesler sustu uğultuya dönüştü görüntüler flulaştı tek bir şey netti "Uraz" ...
Anne&baba yapmıştı bizi bir kaç dakika içinde, kalbimizin orta yerinde güneş açtırmıştı ,kağıda dökülemeyecek duygular yaşatmıştı...evet her şey yolundaydı ve tarih 22 Nisandı doğmak için ne güzel bir zamandı, ne özel bir zamandı .Gerçekleşmesi beklenen doğum tarihinden tam 29 gün önceydi büyümek için daha çok çaba harcanacaktı ama doğmak için ne güzel bir zamandı.
Sen büyü e'mi çocuk, güle güle büyü... Anneyle&babayla güle güle büyü...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder