Paşa duştan çıktı bu sabah , duş sonrası koklaşmamız sırasında boş bulundum elimle çenesine dokunup "agu agu " dedim.O dakikadan beri baş parmağımı alıyor çenesine götürüp kendine "agu agu " diyor epey güldükten sonra bu kez kendi baş parmağıyla elini benim çeneme götürüp yine "agu agu" diyor ve yine gülüyor.Her halleri ayrı güzel zat-ı alilerinin.Benim gibi sevdiğini ısırarark anlayan biri için dayanması zor anlar bunlar.
Uraz'ın halleri gibi (bakınız ; kendi halinde "Yeşil-Sarı" bir faaliyet) bazı şarkılarında çeşit çeşit halleri,versiyonları olabiliyor.Şarkı aynı şarkı ancak söyleyen ve tarzı farklı.Ve tabiki bu fark tınıya ve verdiği duyguya da yansıyor ve - ıhh ıhh olmamış dedirtiyor .Ama şarkıyı sevmeye hala devam..."killing me softly" bunların başında gelir. Şarkıyı ilk "The Fugees" den dinlemiştim , hem klibi hem şarkı çok hoşuma gitmişti. Birkaç sene sonra yine aynı şarkıyı soul'un kraliçesi Aretha Franklin'den dinledim - ki şarkıyı ilk söyleyeninde onun olduğunu öğrenmiş oldum.Etkilenmemek mümkün değil . Ve Frank Sinatra'nın da yorumu ne etkileyici gelmişti bana.Sonra youtube abimiz sağolasun şarkının neredeyse bütün versiyonlarını dinledim durdum .
Şarkının enfes tınısı hiç değişmedi bende ancak bu iki sesten dinlediğimek ayrı keyif veriyor bana.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder