"Anne bak kıkımızı ıkık , aaba duuudu"...
"anne bak , otobüüüü ,anneneee otobüye bidiii ,gittii"
Uraz zor büyüdü gözümde , aldığı her bir gramı saydık hep , yaş grubunu bir adım geriden izledi.Stresli geçen 18 ay sonunda ben takibi yavaşlatmaya ,kendi içimde sakinlemeye başladım .Her nefes alışı bana bayramdır , dedim ve izledim ...Sonra bir şey oldu Uraz depar atmaya başladı.Şimdi normal seyrinde ilerliyor.Biliyorum ki etine dolgun bir çocuk olmayacak o halde çok soru soran bir çocuk olsun.Biliyorum ki öyle çok acıkıpta yemeklere saldırmayacak o halde öğrenmeye aç gezsin.
Zaman çok hızlı geçiyormuş meğer,şimdi anladım.o hiç geçmeyen 18 ayım için elimden bir şey gelmez .Önüme bakıyorum şimdi yeni ne söyleyebilirim, ne gösterebilirim oğluma ."Uraz bak, anne büyüdüüüü""
